Jestem chora

 

Obejrzałyśmy z córką Bulion i inne namiętności – francuski film, który zabiera widza w kulinarną i emocjonalną podróż do XIX-wiecznej Francji. W centrum opowieści znajduje się Dom Dodina, miejsce, gdzie miłość do gotowania, smakowania i jedzenia przenika każdą chwilę życia bohaterów. Pasja do tworzenia doskonałych potraw łączy się tu z głębokimi relacjami międzyludzkimi i namiętnościami, które mają swoje źródło zarówno w kuchni, jak i sercu.

Film ukazuje życie, w którym godziny spędzane przy stole są przedłużeniem czasu wypełnionego gotowaniem – wyrabianiem lodów, wypiekaniem ciast, czy komponowaniem idealnego menu i doborem odpowiednich win. Szczególnie zapadła mi w pamięć scena w kuchni Eugenie, kiedy przyjaciele zgromadzeni w domu Dodina zastanawiają się, co przyjaciel przygotuje na wystawną kolację z księciem Eurazji. Eugenie w końcu podaje im drożdżową babkę, którą wszyscy dosłownie rozrywają między sobą, jedząc w milczeniu, przerywanym jedynie westchnieniami rozkoszy. Ten moment był tak sugestywny, że sama musiałam wstać, rozrobić zaczyn i przygotować drożdżowe ciasto – padło na chałkę z kruszonką.

Inna scena, która mną wstrząsnęła, to obsmażanie na maśle ortolanów – malutkich ptaków – do jedzenia. Sposób, w jaki to pokazano, wywołał u mnie dreszcze i nieprzyjemny niepokój, przypominając o mrocznych stronach kulinarnych tradycji.

Film zaskakuje, wciąga i inspiruje – z jednej strony pobudza zmysły, a z drugiej zmusza do refleksji nad granicami kulinarnej pasji.

PS 

i zdjęcie poniżej dla Teatralnej 

PS 2

Sophie coś przywlokła ze szkoły. Jestem w kiepskiej formie jeżeli chodzi o kaszel i dodatkowo doszedł bezgłos.