Wyplątuję pamięć chłopca

Wokół stare gazety, wycięte ogłoszenia. Wiele z nich hodujesz
niczym papierowe kwiaty. Zamknięte w szklanych słojach udają,
że wkrótce rozkwitną. Spójrz, zatoka podmywa wydmy,
śmieci, domy z czerwonej glinki.

Z kolorowych gazet wypływają opinie ekspertów alpinizmu,
w salonie unosi się zapach transparentnych roślin wyrwanych
z biletu powrotnego. Już wiesz, kolekcjonuję
dobre miejsca, nagle przedatowane.

Spoglądaliśmy w dół, a kiedy zszedłeś z dachu,
mieliśmy w nosie imperialistyczne państwa.
Mocna ściana powstrzymała lęk. Mówiłam ci, że ten chłopiec

rozplecie supeł, nakreśli linie, uniesie głowę.
Z mokrego papieru wyparuje woda.
Będziemy wolni, spróbujemy
żyć długo.

z liczb nieparzystych