Czytając wiersze Romy, wodziłam oczami po grafikach Edyty, i kiedy znalazłam się wewnątrz intencji, zrozumiałam, że kolejny raz obraz i słowa zazębiają się. Krawędzie nachylają się ku sobie, łączą i dzięki temu obserwuję rekonstrukcję dwóch artystycznych światów. W obu przypadkach możemy łączyć podmiotowość z odsłoniętą dynamiką. Ta rekonstrukcja jest wrażeniem odbiorcy, aktem woli autorek, które przybliżają nas do swojej twórczości, nadają właściwości barwom, światłu, odbiciom. A wyobraźnia staje się doświadczeniem zmysłowości. Pozwalamy się uwodzić, cokolwiek rozumiemy przez cel tej fantastycznej podróży. I kiedy szukam dla siebie odpowiedzi, przenikam wodę i nagość. Zrozumiałam, że nie ma sensu doszukiwać się podziałów tylko dlatego, że wiersze i obrazy powstawały osobno. Jednak magia sztuki, pewien uniwersalizm, pozwala nam na logiczne łączenie i budowanie scenariuszy. Podział plam, kresek, światłocienie postaci, zwierząt i przedmiotów nadają sens symbolom. Wnętrza tajemnicy wynikające z obsesji artystek pasują do siebie idealnie. Rozpisane w wersach olśniewają bogactwem dialogów, które przypadkowo stworzyłam, zestawiając ze sobą wiersze Romy Jegor i grafiki Edyty Purzyckiej(...).
Zapraszam dzisiaj o godzinie 20:30 na stronę http://artpubgaleria.blogspot.com/ na kolejny wernisaż online.
Dziękuję za tę piękną podróż, była niezwykła i poza czasem.
OdpowiedzUsuń:*