 |
| Daras Bareya |
Jego twarz była zielona. We flanelowej koszuli
wyglądał jak ogrodnik zakrywający światło
wędrujących gwiazd. Mój dziecięcy sen, łąki
Connemary, świąteczne orzechy i zamarznięte
pola torfowe. Spadające owoce cisów.
Uległy metamorfozie, westchnieniom.
Zaczynamy od nowa, pragniemy,
jakbyśmy wypełniali pustkę po czymś ważnym.
Ukrywamy się w dłoniach albo za widnokręgiem.
Odrzucam kołdrę, tracę ostrość, przebiegam dno oceanu,
nie mam dostępu do kilku przepakowanych tobołków.
Uciekam w miejsce, gdzie do niedawna
mieszkali ludzie. Budynki stoją na grzbietach.
Zadaję pytania, dlaczego rozszarpane
wiatrem dachy sprawiają ból. Wróciłam, kończy się lato,
najszybciej brązowieją jakieś rzeczowniki.
Nasiąkam zapachem, niechęcią podobną do dzikiego
ptactwa, wymieniam ich imiona, szukam szlaków,
którymi odlecą. Uśmiechasz się, ale czy możesz mi uwierzyć?
05.09.2014
Zaczynam myśleć że słucham opowieści nieznanej zupełnie nieprzypadkowej liczącej na sedno zrozumienia. I myślę dalej o tym co w wersach i zastanawiam się czy gdzie ten absolut.
OdpowiedzUsuńUśmiecham się do siebie, Ciebie i już wiem i wierzę.;)
:) https://www.youtube.com/watch?v=UB_5kv-IozY
UsuńW życiu to jest piękne, że można wciąż zaczynać. Od nowa i od nowa, z wiarą że nam się uda.
OdpowiedzUsuńPięknie to napisałaś i ja pięknieję od tego :)
P.S. Na dnie serca leży złożona w kostkę flanelowa koszula w kratę, biało-granatowa.
Chyba wiem jaka :* ściskam ciepło
UsuńWiesz...
UsuńTwoje wiersze są jak sny. Tajemnicze i niezwykłe, a jednocześnie na swój sposób bliskie. Lubię do nich wracać.
OdpowiedzUsuńUściski
To takie cienkie mleczne wstęgi, chwytasz się i wracasz, dlatego też i bliskie :) ściskam
UsuńMuskasz najwrażliwsze struny w sercu.
OdpowiedzUsuńDobrze, że delikatnie :*
Usuńgdzie do niedawana mieszkali ludzie.....
OdpowiedzUsuńa gdzie są teraz???
Wyemigrowali do Kanady :*
UsuńUwierzyć - nie, zaufać - tak.
OdpowiedzUsuń:)
UsuńTo działa, bo ja się uśmiecham.
OdpowiedzUsuń:) i nie przestawaj
UsuńOdlatujące ptaki zawsze przyciągają wzrok...
OdpowiedzUsuń:) niedługo wrócą :)
Usuńmam takie miejsca do których uciekam.... w przeszłość.... ludzi których już nie ma
OdpowiedzUsuńa nawet tych którzy są - tylko już w innym miejscu...
przeniosłaś mnie swoim wierszem w inny czas
♥
Ściskam cieplo eMko :*
Usuńczas inny, z zieloną twarzą...
OdpowiedzUsuń:) dobro naszej ziemi :*
UsuńUleganie metamorfozie to najlepsze, co się może przydarzyć. Zaczynanie od nowa, przekonywanie, że to prawda - piękno życia, nic tylko utrwalić w wierszach. Kiss
OdpowiedzUsuńCoś po nas zostanie :) Kiss
Usuń