Mam w sobie Pamięć Smieny, wszystko widzę, co mi się zdaje, taki posmak raju, z całą naturą dookoła, oceanem. Wciąż męczą mnie przeczucia, powracają w snach. Ocalam je w wierszach. Niekiedy ich martwość ciągnie pod kołdrę, wtedy przychodzą dyszące nosorożce. Idziemy na wycieczkę, przylegamy do siebie, na śmierć i życie. Jeszcze jeden dowód na to, że granica pomiędzy metaforami, a rzeczywistością jest niewielka albo w ogóle jej nie ma.
Katarzyna Tchórz |
Twoja? Twoja z pewnością mocno zaprzyjaźniona z intuicją. Nie musisz doświadczać, a wiesz - po prostu wiesz i prędzej czy później odkrywasz, że Ty już masz to w sobie...że nosisz. Metafory nie są do końca metaforami, nazywasz wszystko z czym żyjesz. Wspomniany wczoraj kamień, nie jest tylko obłym zimnym kamieniem...u Ciebie, od Ciebie on dostaje nowe życie. Nie ma, nie ma granic. <3
OdpowiedzUsuńI tu chciałabym już dołączyć, bo nareszcie jest dobrze. Wgrywa się więc trochę później przyniosę :*
grzecznie czekam :)
UsuńPROSZĘ <3
Usuńhttp://youtu.be/aVNWY6mqTUQ
ależ to piękny kawałek :)
UsuńDziękuję:* B.przypomina sobie smak irlandzkiej czekolady :D
Usuń:* poszukam dla niego inny smak :)
Usuńrzeczywistość potrafi przerosnąć najwymyślniejszą metaforę... ♥♥♥
OdpowiedzUsuńW mojej głowie jest ciut inaczej...może i dobrze
UsuńTo fakt :)...
OdpowiedzUsuń:)
Usuńto dobrze TAK postrzegać świat! ...tak postrzegany jest PIĘKNY!
OdpowiedzUsuńa skąd pochodzi wiedza??!! z tryptyku Kasi wynika, że jednak z głowy ;))
Ciągl liczb, życie jest matematyką, wszystko jest :)
UsuńNo właśnie.., bo tylko metafory bez granic dostają życie...
OdpowiedzUsuńDziękuję za każde słowo, któremu dajesz tchnienie:*
♥
Dziękuję również :) uważny czytelnik to wyzwanie :)
UsuńMasz rację Gosi, ale nie wszyscy do wiedzą i czują, że światy i emocje sie przenikają. By zauważyć to, trzem a mieć szczególny dar widzenia. Ty go masz. Nie zawsze nadążam za Tobą, ale cierpliwie włóczę się po Twoich słowach i frazach.
OdpowiedzUsuńKiedyś, dawno temu, na pewnych rekolekcjach, prosiłam o dar języków. Wtedy wydawało mi się, że to lipa. Chyba teraz zrozumiałam, że go dostałam, tyle, że czasami jest trudny do zrozumienia :) ściskam ciepło
UsuńDziękuję, że mnie zatrzymujesz, aby poszukać metafor, aby dostrzec metafory, aby się nimi dziwić i ciszyć. Uściśnienia śle jesienne, B
OdpowiedzUsuńBeato, to ja dziękuję :) ściskam ciepło
Usuńpozdrawiam Margo
OdpowiedzUsuńj
Pozdrawiam ciepło :*
UsuńDajesz kamieniom życie, to prawda :) bp :)
OdpowiedzUsuń