sobota, 6 czerwca 2020

Utknęłam



Jestem coraz dalej, co dobrego może mnie spotkać, kiedy zbliżam się do ludzi? Tak sobie wymyślam, kiedy nie rozumiem kumulacji obojętności, która nawiedza świat, przyglądam się i coraz mniej mi się podoba. Chociaż dookoła pachną róże, czarny bez, peonie. Bluszcz się rozrasta, pnie w górę. Naturalnie. Omijam narracje wypełnione pretensjami, jakimś szelestem na skraju niepokoju. Wyławiam z sieci najróżniejsze perełki. Modernizuję przestrzeń dookoła i myślę o historii pisma, jak powstawało. Pokrywane drobnymi znakami skały, wibrujące spirale, ich moc, w krainie nierzeczywistej i schowanej za mgłą. Pisze się. Warto podkreślić, że od dawna.


Moc, jaką wtłacza ocean, posmak torfu, soli.
Przypomina o wszystkim. O wielkim głodzie,
walkach o niepodległość.

Mity, legendy, magia celtyckiego świata.
Zamawiam fish and chips i wpatruję się w niewielką czcionkę,
w papier, którym wyłożono stół. Za oknem krzykliwe mewy,
sceneria, jak z irlandzkich powieści.

Przypomniałam sobie,
jak z kolegami wymienialiśmy komiksy drukowane w Świecie Młodych.
Nie chciałam się uczyć na pamięć Inwokacji i wiele innych historyjek.

Dzisiaj nic z nich nie wynika. Może jedynie kształt pamięci.
Wymieszana, posiada własny wybór opowiadań,
kiedy odkładam kolejną książkę na półkę, myślę,
że nie ma znaczenia, czy znam wiersze Byrona, Yeatsa, Heaneya,
wiem jaki kolor mchu pokrywa kamienie i ruiny okolicznych zamków.

Nie ma znaczenia, kiedy ktoś zadaje pytanie, dlaczego jestem miła.
Tak zwyczajnie. Cofam się. Tworzę listę zakazanych sformułowań.
Tak powstaje niezrozumialstwo, co utrudnia dostęp. I tak jest lepiej, prościej.


10 komentarzy:

  1. Komiksy, inwokacja, fish & chips szukany w Londynie zeszłego roku. Rozfiszkowałaś pisaniem moją pamięć 😚

    OdpowiedzUsuń
  2. Małgosiu, Twoje grafiki są niezwykłe...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, wciąż szukam jakiegoś swojego wyrazu :*

      Usuń
    2. Moim zdaniem znajdujesz za każdym razem!

      Usuń
    3. Dziękuję kochana, dajesz mi nadzieję :*

      Usuń
  3. Odpowiedzi
    1. Dziękuję, zobaczymy, gdzie mnie to zaprowadzi :)

      Usuń
  4. Tylko że do tego "nie ma znaczenia" trzeba najpierw przeczytać te tomy wierszy przeżyć te liczne lata, którym nadajemy ze wszystkich sił jakiś sens.
    Grafika piękna:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To chyba jest tak, że nagle dostajesz olśnienia, po tych wszystkich latach, przez któ®e człowiek włóczył się po najróżniejszych półkach, poszukując odpowiedniego klucza. Dziękuję kochana!

      Usuń