czwartek, 28 maja 2020

Powolne narastanie






Nic samo się nie dzieje. Ostatnio spędzam czas z wierszami Bianki Rolando, chociaż piszę Bianca i jest osoba, która zwróciła mi uwagę, że Bianka, Bianka przez K. Chociaż Bianca nie ma nic przeciwko przez C, we Włoszech byłaby przecież Bianca. Tak, wiem, Bianka mieszka w Polsce i musi być Bianką napisaną przez K. Obie rozkoszujemy się myśleniem o znakach, co komu przeszkadza. Jak głęboko korzystamy z faktu, że wszystko już zostało zapisane, zrobione, wykute, rozmazane i zarysowane. Wilgoć i żar na ziemi. Tak tu jest. O sobie. Wiersze. Wracam do nich każdego dnia. Kasuję, wyrzucam, to było, tamto też. Bez zająknięcia, zarozumiałości. Ślad. Lekka smuga dymu. Odrobina białego popiołu. Tyle pozostało po mchu, oceanicznych kwiatach, dolinach, zalesionych górach, klifach, jakichś szuwarach. To mnie w jakiś sposób definiuje i formuje od jakiegoś czasu, kiedy przepadam i niechętnie rozmawiam o przepychu wielosylabowych słów. Oczywiście możesz się ze mną nie zgadzać, ale jaki to ma sens, kiedy z własnej woli odchodzę od siebie i wracam w lekkich liniach akwarelowych kredek? Albo w przecieranych tłach w kolorze indygo, z rozłożystym drzewem za murkiem, na które wspinamy się latem i robimy zdjęcia sąsiadom? Z własnej woli izoluję się od nadmiaru, szczodrości ludzi. Było już posłuszeństwo, była uległość, zgoda, niezgoda, teraz jest książka. STELLE.



4 komentarze:

  1. Zajrzałam i ja (dzięki Tobie) do jej utworów.
    Słuchałaś może tego nagrania https://www.youtube.com/watch?v=qtZmxHf7jQA

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie znałam nagrania, ale miło usłyszeć Biankę :) Mam nadzieję, że Cię zainteresowała. Jej przemilczana ostatnia książka jest dla mnie dowodem na to, że szeroka wiedza artystów wizualnych, którą wykorzystują w narracjach, jest trudna w odbiorze dla krytyków literackich.

      Usuń
    2. Z przyjemnością przeczytałam utwory, które udało mi się odnaleźć w sieci:)

      Usuń