Synteza

Pozdrawiam serdecznych przyjaciół. 

Odrealnionych i tych siedzących na kanapie 

z prawej strony. Przechodzimy z siebie do siebie. 

Mijamy się w czwartym bloku na literę W. Przynoszone 

i odnoszone kubki z kawami. 

Czułam się głupio, kiedy pastylki na kaszel łykałeś jak tabletki, 

a ze specjalnego zbiornika wypuszczałeś wodę

na podłogę. Ściekała ze stropu z obu stron. 

O nic się nie martw, powtarza Rob, 

gdy pada w środku grudnia. Potem jeszcze długo 

przyglądaliśmy się wykwitom na ścianach, 

zmieniały kolory w zależności od mijających godzin. 

Nabierały nas, tworząc obrazy. 

Spytałeś, czy jestem gotowa na więcej. 

Nie byłam.