środa, 14 marca 2018

Coś pękło





Nie chce mi się czytać wierszy o Marksie i komu uśmiech Moniki Olejnik przypomina tatę, a może chodziło o zwykły blamaż. Słowa dla słów. Kiedy odchodzi Stephen Hawking, zostaje w nas znaczenie więcej niż wczoraj. Do czasu, aż zaleje nas ocen, wypali skórę kwaśny deszcz. Przeludnimy się skutecznie, utopimy we własnym sosie.

20 komentarzy:

  1. Są tacy, co wspominają Marksa w swoich wierszach.

    OdpowiedzUsuń
  2. Smutno mi, że odszedł Piękny Umysł :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ostatnio często mi smutno, mimo że rozumiem. Usciski Sonic

      Usuń
  3. Czas śmierci i czas narodzin. Wiersze pozostają. Pamięć.

    OdpowiedzUsuń
  4. Zawsze będę Go podziwiać :*** Bo kiedy mi się nie chce, a ludziom takim jak On się chce (i potrafią) mimo wszystko, to od razu zmienia się nastawienie do świata, do ludzi. Piękny Umysł na zawsze pozostanie częścią wszechświata :***

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, muszę obejrzeć o nim film, wciąż to odkładałam. Usciski BB

      Usuń
  5. Tak mi brak słów ostatnio że tylko patrzę i czuję.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Monika, mnie pochłonęła muzyka, jakoś tak lepiej. Uściski.

      Usuń
    2. Moniko Walczak - rozumiem... :-(

      Usuń
    3. :* https://www.youtube.com/watch?v=iKp9hTXAJRY

      Usuń
  6. Odszedł człowiek z wielkim umysłem. Nie widzę jednak aż tak czarno przyszłości ludzkości.

    OdpowiedzUsuń
  7. Mnie nie chce się ostatnio nic. Dość niezdrowo, próbuję przeczekać.

    https://www.youtube.com/watch?v=Z0Hp3iwN7w4

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie przeczekuj zbyt długo :) Pozdrawiam ciepło

      Usuń
  8. wiesz, że widzę podobnie ...i jestem zdołowana tym wszystkim

    OdpowiedzUsuń
  9. Lekarz mowi że to nerwy - to coś co tak ściska w środku ...A wszechświat się rozszerza...Pozdrawiam Małgosiu.

    OdpowiedzUsuń