sobota, 17 marca 2018

Bezruch


Kasia Tchórz


Badam strukturę gałęzi, które utrzymują się na powierzchni chmur.
Chociaż mam inne sprawy na głowie, przeglądam artykuły i portrety.
Wielokrotności stron – wystarczy sfalcować. Znaczenie kolorów.
W pośpiechu przemycane zadufanie, przyjemnie łaskocze. Kim jesteś?

Odzyskiwanie barw z rozsypanej zieleni przenosi nas w inną rzeczywistość.
Rozsiewamy wokół sól. Oczyszczona droga skręca za miasto.
Zdaje się, że wtłoczona głębiej słodycz może w każdej chwili wybuchnąć.
I znów trudno ustalić, czego chcemy.

Czystych ziaren? Może wystarczy wzmocnić szwy. Ściągnąć pełnię
w mroźną noc. Naciągnąć wody i powtarzać, aż wiosenne kwiaty
zakwilą. Nigdy wcześniej nie widziałam cię z rozpuszczonymi włosami.
Jedynie przeczytałam o wypadku. Kronikę snu, duszącą fale i burze.
Lekkie powietrze. Po wszystkim.



7 komentarzy:

  1. sól drogowa..... siedzi mi obraz w pamięci. Sterta worków gdy wychodzilismy z obi... i pomyslałam: ktoś kupuje sól drogową???

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie chodzi o sól drogą... rytuał oczyszczenia, to coś z innej bajki :)

      Usuń
  2. Obraz świetny, wiersz też bardzo lubię, nawet nie wiem, a jakiej kolejności.

    OdpowiedzUsuń