sobota, 14 stycznia 2017

Z inspiracji kaligrafią


Alicja Rodzik


Spisuję notatki, łacińskie nazwy, muzyczne formy.
Pokonuję spojrzenie Paddy’ego. Gdybym nie dotykała jego zegarka,
szybciej oddalilibyśmy się od siebie. Niekorzystne zmiany klimatu,
walka z wiatrakami, wodą pitną, rykiem krów. Szukamy równowagi.

Wywołuję obrazy, ładują się jak baterie słoneczne. Kiedy pijesz kawę z mlekiem,
idę z naszkicowaną kozą i zastanawiam się, jak ją ożywić. Oswoić.
Wyobraź sobie ogniwa, biomasę, z której można kształtować stworzenia.

Smak świeżo upieczonego chleba, masła, tkane chodniki, pierwszą herbatę
z cytryną. Nie mam czasu na pisanie listów. Wiatr zmienia się i roznosi
zapach dalej i dalej. Nie rozpoznaję nocnego światła. Przestałam czytać książki
pod kołdrą. W porannej mgle czekam na dźwięk dzwonów. Coraz mniej we mnie
radości z dziecięcych bajek. Jakby koniec.


czerwiec 2014

21 komentarzy:

  1. Lubię Twoje wiersze i fotografie Alicji.
    "Oswoić" a potem stać się na zawsze odpowiedzialnym za to co się oswoiło...tak mi się skojarzyło z "Małego księcia"
    Posyłam dobre myśli:*

    OdpowiedzUsuń
  2. Nutki dla Ciebie https://www.youtube.com/watch?v=KlR4PgVblCA

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. https://www.youtube.com/watch?v=sWhzs_NVUhQ&list=PL3HOjHbl-xVIU7Yw1fDIuCmkWNFeBb0Nh

      Usuń
    2. Dziękuję eM...piękne nutki i światełka....
      :*

      Usuń
  3. Nutki Ładne! No i ten pociąg. Jego oświetlone okna. Za każdym z nich inne życie.
    Przemija, jak bieg tego pociągu. Uwielbiałem kiedyś jeździć pociągami. W czasach
    mojej wczesnej młodości kursowały jeszcze wagony tzw. kowbojki -można było jechać
    na pomoście. Palić papierosa! ):-)
    Marek

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A teraz jest bezwględny zakaz palenia. Wszystko przemija.

      Usuń
  4. A jednak warto dziecięce bajki trzeba zachować na zawsze.

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękne to Cortazara muzykowanie!
    A co do: "...Coraz mniej we mnie
    radości z dziecięcych bajek. Jakby koniec".
    Niestety, Małogorzato, przeszłośc "idzie" w zapomnienie
    i rzeczywiście wspomnienia nie dają już takiej radości, jak kiedyś:

    A oto jezioro
    szuwary
    kołysanie trzcin

    I my

    Z sitowia i tataraku skręcamy tratwy
    dziewczyny piszczą wsiadając

    Nie przeczuwamy jeszcze zalążkówi ich piersi

    A oto jezioro
    zapach dzieciństwa

    Ilekroć jestem w moich lasach, gdzie jeziora wspominam tamte chwile. Kiedyś i te zapomnę.

    OdpowiedzUsuń
  6. oczywiście znów zapomniałem się podpisać, kiedyś wejdzie mi w nawyk - mam nadzieję
    Marek

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Poznałam Cię

      "A oto wdowa
      pił
      więc niepochylona
      bił
      więc nieskulona

      Nad tym grobem

      Usuń
  7. Pojemne i niemal namacalne zdają mi się Twoje wiersze.
    Ten jakby jeszcze bardziej niż większość. Taki do częstego wracania.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wciąż układam kolejny tom, wydaje się bardziej niż pozostałe, możliwe, że myślę tak, za każdym razem :*

      Usuń
  8. tkane chodniki mnie zachwyciły ... oraz zapachy z dzieciństwa ...są takie wiersze jak Twoje i jest taka muzyka i biały śpiew...mnie bardziej porusza muzyka niz muzyka słow ...eee nie, kłamię.

    OdpowiedzUsuń
  9. Oj, dziękuję! Miło, że rozpoznajesz. Mało tego, odnalazłaś drugą część "A oto..."
    W pierwszej wersji I części było jeszcze takie zakończenie:
    "A starość była taka odległa
    jak dzisiaj dzieciństwo" ale uznałem to już za przegadanie i w wersji drukowanej nie ma.
    Marek

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ten dyptyk sam w sobie jest zgrabną miniaturą, serio, może jedynie bez A

      "starość odległa
      jak dzisiaj dzieciństwo"

      a nawet o!

      Usuń
  10. i ja szukam równowagi...
    ... jakbym była już, a może....jakby koniec...
    wpadam wieczornie
    A.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wpadaj kiedy tylko masz chęć :* i miej dobry czas Alis :*

      Usuń
  11. Gdy czytam Małgosiu Twe wiersze...pojawiają się emocje...lecz często nie potrafię znaleźć odpowiednich słów aby je opisać...więc nic nie piszę, aby nie psuć chwili. Dziś jednak mam potrzebę zostawić słówko .
    Mam takie swoje skojarzenia ...więc zostawiam uczucie które tym razem się pojawiło :
    słodko-gorzkie...trochę tęskne wywołujące szybsze bicie serca...
    :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Dalio :) dobre uczucie, nawet jak trochę gorzkie!

      Usuń