Hugo Giza |
Słyszałam, idziesz po drodze, o której
rozmawiałyśmy kilka dni temu. Nakłaniasz mnie,
kłaniam się, tęsknię, wyglądam i wypisuję
życzenia na kartkach, pozdrowienia, prośby.
W obcym kraju, początek historii, rąbek sukienki
albo chustki. Zawiązuję supły, wieszam na nich miętę,
i kiedy wzbiera ocean, jedziemy w głąb wzgórz,
w kaloszach, z możliwością powrotu. Mijamy owce, krowy,
żyjemy pod jednym niebem
co noc. Śpiewam ballady, Paddy jest świadkiem.
Gwiazda runęła w ziemię, w fale, pod stopy.
Jej szorstkość odbija się w moich zmarszczkach,
wysysa światło, poczucie bliskości. Rozlewa się
na ścieżce. Nacieka, przykładamy ją do zimnego czoła.
Jestem pewna, że nie ubędzie ptaków, nie zniknie
zieleń. Może nam zabraknąć lodu, kwitnącego bzu, ust,
czegoś jeszcze.
Jakby to była obca planeta. Niebo może inne i owce inne i krowy. Wszystko tamtejsze.
OdpowiedzUsuńNiechże zza chmur wyjrzy słońce, to mam nadzieję, że wtedy tej obcości ubędzie. To nasze słońce tam dla Ciebie świeci Małgosiu. I dla mnie to samo. Nasze wspólne słońce.
U nas już ptaki śpiewają :)
Uściśnień krocie ślę :)))
:) dziękuję :***
Usuńhttps://www.youtube.com/watch?v=aQZV6kEVTFo
Przytulam do serca :*
UsuńNie zabraknie zieleni, choć to takie dziwne. Dziwne, że czas się nie zatrzymał.
UsuńDoskonale pamiętam to okropne uczucie zdziwienia, że ludzie chodzą rozognioną w lipcowym słońcu ulicą i świat nadal trwa. To było w 1996 roku. Taki nagły telefon wyrwał mnie z codzienności.
Mój mąż jednak stamtąd powrócił....
Tak mi do Ciebie blisko, Miła eM....
gdzie jest ten świat bez strachu?
OdpowiedzUsuńMałgosiu <3
Uczucie bliskości zmniejsza uczucie strachu...
UsuńWszystko jest jak zawsze (nie)oczywiste, I tylko dlaczego może zabraknąć ust ?
OdpowiedzUsuńNo właśnie, dlaczego ludzie znikają?
Usuńpocieram listek mięty i już lepiej... mniej strasznie:)
OdpowiedzUsuńMięta, jej smak i zapach ma coś magicznego w sobie :*
Usuńdobrze, że z możliwością powrotu....nie ma nic gorszego niż brutalna nieodwracalność :*********
OdpowiedzUsuń♥♥♥
mam dla Ciebie nutki https://www.youtube.com/watch?v=MqoANESQ4cQ
UsuńIm więcej lat mi przybywa tym większe mam poczucie tymczasowości. Odwiedzam miejsca, które kiedyś miały dla mnie znaczenie i wracam. Ale i tutaj nic nie jest pewne, nawet... pogoda.
OdpowiedzUsuńNastrój wiersza trafia w moje odczucia.
Uśmiechy posyłam Krzyśku, właśnie, nawet pogoda!
Usuń:))
OdpowiedzUsuń♥♥♥
Zawsze ♥
Usuńhttps://www.youtube.com/watch?v=Mpq61KN2ShY
OdpowiedzUsuń:) http://youtu.be/1xj_jzDRPmk
Usuńuśmiechy posyłam
Jestem pewna, że świat piękny będzie jeszcze........
OdpowiedzUsuńA. z pozdrowieniami i uśmiechami :)
Ta pewność daje nadzieję :)
Usuńjechać w kaloszach z możliwością powrotu, to bardzo kusząca sprawa, choć z czasem zacierają się granice między tym gdzie się jedzie, a gdzie się wraca :)
OdpowiedzUsuńjechać w kaloszach z możliwością powrotu, to piękne, choć z czasem zacierają się granice między tym gdzie się jedzie, a gdzie się wraca, nie jestem już pewna czy jadę czy wracam do Polski :)
OdpowiedzUsuńNas wszystkich ubędzie. Niestety?
OdpowiedzUsuńBaaardzo obrazowe...
OdpowiedzUsuń