Trwanie

Cedar Tree

Przynosisz cedry, jakby nie były wysokimi drzewami.
Miękkie deski, ciężko pachnące nade mną i pod.
Bywa, że kręgosłup prostuje się od wyciągania szyi,
wtedy jestem w chmurach. Przychodzisz z kubkiem,

czekasz aż zaśpiewam, zaśmieję się, nim odejdę daleko
i wrócę. Pragnienia powstają z myśli, ze spadających gwiazd,
tęczy, która się kończy w ogrodzie.

Pod kamieniem. Szukasz dowodu na istnienie świata.
Powinnam cię zatrzymać w domu, blisko przedmiotów.
Nie można ich schować do kieszeni, nogawek.
Wieczorem masujesz stopy, uciskasz punkty,

jesteś wszędzie, we mnie, w miejscach zdziwienia,
w śmiechu, gdy nagle się wynurzam.
Myślę o anatomii, o tym co można wyczytać z sęków, z ich barwy.
Odliczam dni, na przemian pęknięcia i słoje.

02.08.20014