Oczekiwanie

Rafał Babczyński

To prawda, że nocą wiatr twardnieje
i z łoskotem rozbija ziemię, spada, zmienia się.
Słyszę głosy za ścianą, a może zza muru,
wcześniej tam był ich dom, wcześniej żartowaliśmy,
wystarczył uśmiech, kilka budujących historyjek.

Słyszałam kobiety pracujące bez przerwy,
dzień i noc, pozostały po nich zmarszczki
i szybszy oddech, wyrażały się tak, że na wspomnienie
zaciągam zasłony tracąc widok.
Znacznie trudniej odwrócić się i zniknąć.

W świetle lampy opuścić głowę, nogi,
ramiona. Foremki do ciasta wypchane napięciem,
jakby program wieczornych zajęć ukrywał pułapki,
kłopotliwe pytania. Prognozy pogody, przez nie rozpoczynamy zimę,
w mroźne dni ból krzyża, owinę się kołdrą,
zniknę. Skoro uszkodzenie wzroku zależy od zanurzenia rąk w wodzie
albo głosu płynącego z radia.