pierwszy milion nocy

pierwszy milion nocy
pierwszy milion nocy

wtorek, 26 października 2010

codzienna gra

w niezliczonych odczytach mojej twarzy
przez sztukę po inny brzeg w poszukiwaniu
istoty w martwych przedmiotach

nocne kolory służą wyłącznie do pisania listów
przecież chciałam jesieni
spacerów z kubkiem kawy wzdłuż Warty

jestem o wiele za
za krótka
za
za nic mnie ma
za duże mieszkanie
Autor: © Malgorzata Poludniak at

13 komentarzy:

  1. Anonimowy26 października 2010 16:12

    poszukiwawczo. oby zostało odnalezione.

    OdpowiedzUsuń
  2. fire.woman26 października 2010 16:53

    Ja chciałam jesieni żeby ją spędzić z kimś,ale czy się uda ????

    OdpowiedzUsuń
  3. Marzena Zarzycka26 października 2010 17:57

    A ja mam komentarz od czapy: chciałabym ulokować swoje zmęczone członki na tym cudownym fotelu:))
    Margo, piszesz poetycznie i tak naprawdę intymnie.
    I tak naprawdę zawsze Cię czytam:)

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. agawphotography26 października 2010 19:23

    Cudnie, w kilku wersach potrafisz oddać nastrój :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Akwarelia26 października 2010 23:03

    Lubisz zimną kawę. ;)
    Wszyscy bywamy "o wiele za...". Najbardziej zaś ci, co mają nas za nic.
    :)

    OdpowiedzUsuń
  6. zielinskabeata27 października 2010 09:09

    bardzo mi się podoba...
    w tym tomiku byłby jednym z ulubionych :)

    OdpowiedzUsuń
  7. zielinskabeata27 października 2010 09:11

    źle napisałam - będzie powinno być

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy27 października 2010 09:56

    Twoje wiersze są za prawdziwe, kochana Mag:*



    Ja ostatnio za dużo płaczę.
    Za dużo myślę.
    I na koniec za bardzo chcę.
    Dlatego nic mi..

    OdpowiedzUsuń
  9. Margarithes27 października 2010 18:21

    Nocny - pewnie kiedyś...

    Fire.woman - życzę Ci, żeby się udało :)

    Inez - najpiękniejszy komplement jaki mogłam dzisiaj przeczytać Inez, dziękuję :)

    Agaw - miło mi :)

    Akwarelia - lubię zimną, lubię być ot co!

    Euforko - z tym tomikiem, to się motam i motam, pomyślę o nim...

    Kasiu - dzisiaj nic innego nie ma racji bytu...

    Za prawdziwość babeczki, idę się napić.

    Buziaki posyłam i dziękuję

    OdpowiedzUsuń
  10. bibi29 października 2010 00:11

    Czytam i jak to często w Twoich wierszach u mnie wielka przestrzeń i za razem pustka - coś jest, ale nie umiem tego nazwać.
    W każdym razie oprócz tego "za", którego chyba każdy z nas dramatycznie czasem doświadcza, najważniejsze są dla mnie niezliczone odczyty twarzy - to w tym wszystkim właśnie jest najbardziej optymistyczne, bo oprócz różnych gier, są tam też autentyczne uczucia i nie tylko te od nocnych kolorów :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Marzena Zarzycka29 października 2010 09:38

    You're welcome:) Prawda, szczera prawda i tylko prawda. Nic więcej:)

    Przesyłam uściski

    OdpowiedzUsuń
  12. Monika Mota Zakrzewska29 października 2010 16:10

    napisz mi o szczęściu.

    OdpowiedzUsuń
  13. Margarithes29 października 2010 17:31

    Bibi - dziękuję za cenną refleksję. Każde uwolnione słowo oddane czytelnikowi, kiedy powraca, pozwala odnaleźć się w istocie poezji, przynajmniej ja tak mam :)

    Inez - dygam radośnie

    Mota - przyjdzie czas i napiszę :)

    OdpowiedzUsuń


Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)