W dojrzałym bzie

Iva Pas

Smętne westchnienia, łzy.
Wpatrywanie się w szew sukienki, kiedy wypłynie
rybka, robak albo ktoś, kogo szukasz. Ucieka.
Parno, z wyczytanych wersów nie zapamiętałam liter, dźwięków
w szklanej kuli. Chcesz mną wstrząsnąć, unosisz oczy,

więc schylam się. I nieważne, że tracimy coś, mówią do końca.
Śmiech wypełnia sypialnię. Tężeją spojrzenia
ze zdjęć. Unoszą wczorajszy klimat wystawy
w pewnym mieście. Będę mogła zbierać. Trochę w walizkę, resztę
ułożę w skrzynie po owocach. Zanim z daleka dostrzeżesz

napisy. W głowie poukładasz, jak było i co było.
Wiedziałeś, że mogę zwariować, zranić się z najlepszej strony.
Przystań. Podróż powrotna, przed siebie, wydech i wdech,
obok krzaków. Ulatuje niepewność, bujanie,
następny taniec. Wąskie uliczki, ramiona, usta.

Lubimy rozpoznawać miejsca. Zapisane
rozgryźć. Dwupoziomowe dołki, przelatuje piłka, twój strach.
Kot ocierający się o nogawki, zrolowane liście rabarbaru.
Chowam aparat, obserwuję ruch.