Cuilcagh Boardwalk Trail (Stairway to Heaven): zapach torfowisk, światło i wiatr

 

Zrobiliśmy trasę w wietrzny dzień – może dlatego wszystko tak mocno zapadło mi w ciało. Cuilcagh Boardwalk Trail, znany jako 'Stairway to Heaven', zaczyna się spokojnie: szeroki, utwardzony szlak prowadzi przez płaskie wrzosowiska i torfowiska. Na początku to tylko spacer. Kilka owiec, wiatr w plecy, żwir pod butami. Ale potem coś się zmienia. Wiatr przestaje być tłem, zaczyna mówić. Wchodzi pod ubranie, szarpie włosy, szumi w trawie. Na źdźbłach porzucone resztki wełny falują, jakby chciały odlecieć. Gdzieś pod powierzchnią szemrze woda. Wszystko oddycha – powoli, rytmicznie, razem z tobą. Po kilku kilometrach zaczyna się kładka. Drewniana, wąska, wznosząca się coraz wyżej. Przez ostatnie dwa kilometry deski prowadzą przez torf, aż do stromych schodów wbitych w zbocze góry. To już nie jest spacer, tylko wejście. W niebo. Oddychałam głęboko, ale to powietrze było gęste, ciężkie od zapachów torfu, mokrego mchu, czegoś starego i mineralnego. Czułam, że to miejsce mnie przepuszcza, ale nie przyjmuje. Jeszcze nie. Ze szczytu rozciąga się widok na granice kilku hrabstw, wzgórza Leitrim, jeziora. Ale najwięcej widać nieba – nie nad głową, tylko wokół. To nie był po prostu szlak. To było spotkanie z czymś, co trwa. Po prostu – jest.