Statyczność

Krążyły opowieści o matkach, ich włosach,

miejscach, z których wyrosły. I pomyśleć, że to koniec

marzeń. Nie da się objąć płodności ziemi.

Czekam, aż z korzeni wyrosną zioła. Mleczne zwierzęta

pojawią się w słońcu.

Bez zatrzymywania wybiegną przed siebie.

Stratują zwinięte w kłębek jeżyny. Wieczorny las zapłonie,

zemdli do żywego. Brnąc po łydki w rzece,

zacznę się rozpływać. Pozostawię ślady krwi.

Przypadkiem tego samego dnia stanę się o niebo

prawdziwsza.

Zapomniałam o wielu innych rzeczach, przymiotnikach.

Pustkowie nieustannie odpycha od drogi, codzienny bałagan,

modyfikowana żywność. Jest wszędzie. Zazwyczaj

unikamy sporów. Leżymy po zewnętrznej stronie kosmosu

i wykonujemy ruchy nożyczek. Cienkie pręgi. Mijamy czarną dziurę.