Nauka nie poszła w las

Marta Zabłocka

Śpiewam „Condolence” i podziwiam rytm. Bez zająknięcia, nut, z pamięci. Poprzednio śpiewałam Troelsa Abrahamsena, ale obija się chłopak, czekam, aż coś wyda. Muzycznie, to przerobiam na bieżąco i czekam, wyczekuję. Właściwie, śniłam, że znowu śpiewam w chórze. Ta nieskończoność snu dobrze wypełnia i nawet nie wiem, kiedy minęło 6 km. Dwa kubki z muchami poszły na kotki, zostały trzy. Czy Wy mnie chcecie wykończyć?! Weźcie te kubki i po sprawie, a dobre uczynki zawsze przyciągają dobro, przecież wiecie. Wy pomożecie zwierzakom, wam przytrafi się coś wspaniałego. I nie chodzi o życie na kreskę. Dobro przyciąga dobro. Kupiłam dwie czekolady.

- Mamo, gdzie jest czekolada?

- Dla ciebie leży w kuchni.

- A twoja?

- Została kostka, chcesz?!

- Uczyłaś mnie żeby nie zjadać czekolady naraz.

PS

Nie upieram się przy poetkach/muchach, są też inne propozycje wsparcia. Wspierajcie, proszę!