Alicja Rodzik |
Oprócz nurtu, z którego łowię słowa, proszę czekać,
proszę czekać, widzę chłopców. Podnoszą doniczki,
przepychają się, rzucają. Ziemia zmieszana z gliną.
Zbyt wiele bierze się z nienawiści. Powierzchowność,
ponure myśli. Nikt z nas nie chce całkowitej ciszy.
Znasz takich chłopców, nie tracą
ani minuty. Spoglądają w otwór, kto wpadnie w pułapkę?
Przed zaśnięciem lecisz w dół i zrywasz się nagle,
z ręką na grzbiecie książki. Nieobecna do wewnątrz.
Po śnieżnej burzy, wołasz, krzyczysz, łapiesz oddech.
Tam mogło być jezioro, zmarznięte. Wypełnione
zwierzętami. Ale nie mam odwagi, by je dotknąć. Niech śpią
z zamkniętymi oczami. Udają figury ze świec, więc proszę czekać,
proszę czekać. Na wytartym medaliku wyczerpane ciało, złożone
w cierpliwości i ciszy.
grudzień 2013
Zamiast powierzchowności - niesamowitość, pełnia nowych znaczeń.
OdpowiedzUsuńZawsze kiedy wchodzis głębiej, nawet we własne przemyślenia, dotykasz nowych znaczeń... kiss
Usuńczytam, wracam do wersów, zdań.. pojedyńczych wyrazów
OdpowiedzUsuńi wracam do nich po kilka razy- zawsze znajdując inne znaczenie.
Zdumiałaś mnie eM, a może to taki dzień po prostu.
Piątki podobno takie już są :)
Usuńteraz dopiero zaskoczona jestem...
UsuńNIE mogłas wiedzieć o piątkach (!)
wrażliwość osoby
z zaskoczenia zadziałałaś...
podziwiam, brawo eM,
poetka z wrażliwością?
Bez wrażliwości musiałabym być macromanem-matołem :P hehe
UsuńMacroman, to ten przygłup, co Cię prześladuje na blogach? Gdzieś widziałem, chyba u Krisabeskidzkiego. On nie rozumie o czym piszesz Małgosiu, jest zbyt obsesyjny aby rozumiał i to go chyba najbardziej boli, więc się nie przejmuj. Ze schizofrenikami lepiej nie dyskutować.
UsuńWiersz przejmujący.
Dlatego nie dyskutuję :) i dziękuję
UsuńTakie obrazy jak ze snów, długo skrywają się pod powiekami...
OdpowiedzUsuńA ja marzę o zupełnej ciszy. Męczą mnie dziwne szumy w głowie :(
Mnie chyba taka całkowita cisza zabiłaby. Lubię spokój, ciszę pozbawioną miejskiego hałasu, szumu w uszach też nie lubię.
UsuńUśmiechy posyłam
:-) A ja chciałabym być tu i teraz:/
OdpowiedzUsuńa nie jesteś?
UsuńCiszę też można łowić z nurtu. Tylko czy to się uda?
OdpowiedzUsuńtak..
OdpowiedzUsuń:)
Usuńwytarty medalik mnie rozczulił, żyję w kraju, gdzie właściwie nie ma medalików, a tym bardziej wytartych....
OdpowiedzUsuń:) no właśnie
Usuńw moim kraju jest mnóstwo celtyckich symboli, medalików nie spotkałam :* ściskam buziaku