środa, 29 lipca 2015

Naczynia połączone


Alicja Rodzik


Za małe ubranie, ciepłe stopy, kalosze
wypełnione wodą. A ty mówisz, że po weekendzie
zalegalizują anomalie, transwestyci zgolą brody,
zapuszczą się w miasto. Będą podawać ludziom ręce,
zapach Diora.

Kiedy myślę, czy to ten sam kraj, tyle pustych budynków
tam stoi. Odprowadzają mnie wzrokiem kobiety
zakryte hidżabem. Formuła zmienia się, czuję jak zabierasz
dłoń z mojej piersi, chociaż nie mamy potrzeb religijnych,
chociaż znaki na niebie pojawiają się przynajmniej raz w miesiącu.

Podwójny calvados, podwójny lód, skupiony wzrok. Opuszczają
mnie siły. Diuny. Historie zmniejszone do wyświetlacza
w tablecie. Płatki kwiatów, których nie rozpoznajemy -
miały wpływy na smak kolacji. 
Niewiele dało się odlepić.


18 komentarzy:

  1. Historie oglądane na małym ekranie wydają się nierealne, oddalone i niedotyczące. A przecież są jak najbardziej prawdziwe. Tylko nie słychać huku bomb, krzyku. Tylko nie czuć kurzu i swądu. Ekran przenosi obraz, czasami głos ale niekoniecznie, można nie słuchać. A jednak tak jest. I jest jeszcze więcej.
    Wiersz trafia głęboko, drąży i pozostaje.

    OdpowiedzUsuń
  2. a sztuka nie jest trochę jak religia...?

    ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dla niektórych pewnie tak, ale mnie przerażają takie skrajności, fanatyzm

      https://www.youtube.com/watch?v=Ebf-hHQLxgY

      Usuń
  3. zanurzam się
    tyle prawd w wierszu odkrywam
    piękny

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. https://www.youtube.com/watch?v=TC6KLmxXpsk

      z muzyką :)

      Usuń
  4. To głęboki wiersz..
    dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, może i Tobie się spodoba

      https://www.youtube.com/watch?v=QI_sw56KKsA

      Usuń
  5. Piszesz tak prawdziwie Małgosiu. Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Głębokie, z samego środka Duszy...

    OdpowiedzUsuń
  7. To niesamowite, że wiersz powtórnie czytany odkrywa nowe i wciąż nowe oblicza...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. o to w pisaniu wierszy chodzi, żeby za każdym razem odkrywać w sobie inne emocje :*

      Usuń