Musiałyśmy się pożegnać. Wyjść z domu
i zapomnieć, że zaparzyłam kawę. Jakbyśmy mieszkały
zbyt głęboko. Wyobrażam sobie wspinaczkę, coraz mniej ziemi,
więcej zapachu z pól kukurydzy. Nie rób rabanu, pociąg i tak odjedzie
bez nas. Z zapatrzenia krążą plamki przed oczami, może w oczach.
Zmęczenie przychodzi ze snów. Prasuję żółte obrusy,
pochylam się nad deską. Z roku na rok niżej. Nie chcę usłyszeć,
jak obojętnie brzmi mój głos. Nie śpiewam, milczę.
W myślach topimy się w morzach i oceanach. Wpadam do ciebie tuż, tuż
przed kolacją. Kąpię się o północy, kiedy płaskie kamienie
porozrzucane gdzie popadnie, kroją powietrze. Energia opada dźwiękiem
na inne meble. Mruczymy coś, każdy w swoim języku.
16.06.2014
Mruczenie to moje najczęstsze słowa, mruczę sobie. Zadowolona najczęściej mruczę, może mam coś z kota, ale nie, ja lubię pociągi, a koty chyba nie lubią podrózować. Plamki w oczach widzę, kiedy zbyt gwałtownie wstaję, staram się za nimi nadążyć oczami...a one błyszczą i znikają. Dużo w myślach, wszystko biega, a ja wolnym krokiem przez Twój wiersz, on taki mój. Nie lubię prasować.Nie lubię i już.
OdpowiedzUsuńI mam takie wrażenie, że jakoś po wierzchu tak powiedziałam, jak widzę, czuję jednak głębiej. <3
http://youtu.be/fsivUg6_T0o
Apparat idealny na ten czas, dziękuję... mruczymy coś... dziekuję :*
Usuńzawsze mruczymy...bo słowa prawie, nie trzeba wspominać :*
UsuńMagia przyjaźni...
OdpowiedzUsuń:)
UsuńTo magiczny krąg: pochylanie się coraz niżej, z roku na rok coraz bardziej. Chwała tym, którzy mają odwagę żyć inaczej. Kiss
OdpowiedzUsuń:) masz rację Danko, chwała!
UsuńOoooooo! Mój Twój wiersz Baśka pięknie zakręciła :)
OdpowiedzUsuńFajnie mieć takie poczucie, że pociąg bez nas NIE odjedzie. Ja się zawsze martwię, że właśnie odjedzie beze mnie :(
:) nie odjedzie, ten właściwy, nigdy :*
Usuńzastanawiałam się czy zauważysz :)
Ucieszyłam się tym odkryciem :) Dziękuję Małgosiu :)
UsuńBęda inne zdjęcia :)
Usuńspirala mnie wciągnęła, więc mruczę sobie w różnych językach, nie tylko w swoim ;)
OdpowiedzUsuńmam dla Ciebie muzyczną odpowiedź :* kiss
Usuńhttps://www.youtube.com/watch?v=EH1tGEuRguY
nie śpiewasz? nie milcz- szepcz poezję !
OdpowiedzUsuńeM a mogłabym zobaczyć ten dzwoneczek Iwona, masz go jeszcze ???
Usuń:)
zerknij na pocztę :) kiss
UsuńSpiralna, hipnotyzująca forma wiersza sprawia, że można go czytać i czytać i czytać....
OdpowiedzUsuńczyli działa :)
UsuńNa mnie identycznie, jak na Julkę zadziałało. A jeszcze mam wrażenie jakby opowieść z mojego " być".
Usuń"Nie chcę usłyszeć, jak obojętnie brzmi mój głos" taka przypadłość im dłużej w świat? Obserwuję zawsze z tym samym zachwytem jak nieobojętnie brzmi głos mojej czterolatki.
OdpowiedzUsuńJest jakiś ogromny spokój w Twoim wierszu i zanurzam się w nim i "kąpię się o północy, kiedy płaskie kamienie porozrzucane gdzie popadnie, kroją powietrze".
:)... zaczytałam się :)
OdpowiedzUsuńCzasem pociąg odjeżdża bez nas.
OdpowiedzUsuń